Je wordt geen betere schrijver door veel te lezen. Je wordt wel een betere hardloper door veel te lopen.
Abdelkader Benali de hoofdpersoon in deze roman, besluit zich te voegen bij een select gezelschap Marokkaanse hardlopers. Een hardloopmanager belooft hem een trainingskamp in Ifrane, het Mekka van de hoogtestage in de Midden-Atlas van Marokko. Maar bij aankomst blijkt dat wie in Marokko wil hardlopen naast amibitie vooral over veel geduld moet beschikken. Van een trainingskamp blijkt feitelijk geen sprake te zijn. De manager vraagt de auteur om een gunst: of hij een oogje wil houden op het jonge talent Nouredinne. Een maand lang deelt Benali een kamertje met deze hardloper en ziet hoe hij zich van een timide jongeman ontpopt tot een branieschopper met een voorliefde voor gevaarlijke vrouwen met hoofddoekjes.
Schrijven doet Benali, wiens ouders analfabeet zijn, al sinds zijn achtste. Lezen deed hij via de openbare bibliotheek en zo maakte hij kennis met de boeken van onder anderen Roald Dahl, Jan Terlouw en Thea Beckman. Beckmans beroemde boek Kruistocht in spijkerbroek kopieerde hij, maar algauw kwamen er eigen ideetjes en 's avonds in bed dacht hij verhaallijnen uit. Zandloper is na De marathonloper, zijn tweede boek over hardlopen. (Petry)