Als je mensen vraagt naar een mooie stad in het buitenland, noemen ze vaak Parijs, Rome of - voor de liefhebbers - Londen. Zelden denken mensen aan een stad veel dichter bij huis, Brussel. Toch is Brussel een fascinerende stad. Misschien niet zozeer mooi als wel bruisend, levendig en altijd verrassend. Brussel doet je van de ene verbazing in de andere vallen.

Zelf heb ik drie jaar in deze stad gewoond en me nooit verveeld: ik werkte in een alternatief filmhuis, gaf Nederlandse les aan studenten uit alle delen van de wereld en bezocht ieder weekend wel een ander festival. Als je in deze stad hebt gewoond vind je niets meer gek: ik heb gefietst op een fietspad dat midden in de stad ophield, Marokkaanse pannenkoekjes gegeten op de Zuidmarkt tussen de viskramen en ik sprak vier verschillende talen per dag.

Al mijn herinneringen aan deze stad kwamen terug toen ik 'Elf' las, de debuutroman van mijn goede vriend Daniel Rovers, waarin hij de elf vrienden beschrijft die hij om zich heen had tijdens de drie jaar die hij in Brussel doorbracht. Rovers beschrijft zijn (veelal jonge) personages, die worstelen met het bestaan aan het begin van een nieuwe eeuw met liefde en oog voor detail. Tussen de regels door ademt en zucht de grootstad Brussel.

De lezers die een verhaal met een clou verwachten, raad ik af deze roman te lezen, het echte verhaal begint eigenlijk nooit. Maar liefhebbers van fascinerende zinnen, een zeer bijzondere stijl en natuurlijk alle Brusseladepten moeten dit boek direct gaan lenen. Misschien kunt u er meteen een weekendtripje Brussel aan verbinden...(Bijke)

Als u meer romans wilt lezen waarin Brussel een prominente rol speelt bent u nog lang niet uitgelezen, kijk maar: Brussel in de Literatuur.