Het is 1962 en de 23-jarige Eugenia, door iedereen Skeeter genoemd, besluit tot een carrière als schrijfster. Naar een onderwerp hoeft ze niet ver te zoeken, als op een dag haar vriendin Hilly vertelt over haar missie in alle huizen van blanke gezinnen een apart toilet te installeren voor de zwarte hulp.

Hoe meer Hilly gebrand is op deze vorm van segregatie, hoe meer Skeeter twijfelt aan deze manier van doen. Ze begint de verhalen te verzamelen van zwarte vrouwen die als hulp in de huishouding werken.

De eerste die haar verhaal aan Skeeter durft te vertellen is Aibileen. Ze heeft als hulp al zeventien blanke kinderen opgevoed, maar als haar eigen zoon Treelore verongelukt op zijn werk, kijken de blanke bazen de andere kant uit. Aibileen haalt ook haar vriendin Minny over om Skeeter in vertrouwen te nemen. Minny is al vaker ontslagen dan ze kan tellen, omdat ze haar werkgevers van repliek dient.

Een keukenmeidenroman van Kathryn Stockett is een prachtige historische roman over vrouwenlevens die ondanks alle conventies en barrières met elkaar verbonden zijn. (Petry)