Morgen begint de campagne Nederland Leest. Alle leden van de openbare bibliotheek krijgen dan gratis het boek Het leven is vurrukkulluk van Remco Campert. Ben stiekem al begonnen aan het boek en krijg nu al heimwee naar de jaren 60. Die ik nooit heb meegemaakt. Maar de minirokken! Elvis! Stoere provo's! Vrije liefde!



Het leuke aan Nederland Leest is het concept: dat heel Nederland gelijktijdig hetzelfde boek leest. Ieder jaar weer heb ik het beeld van drommen mensen in trein, bus, wachtkamer of kantine, die verzonken zijn in hetzelfde verhaal. Je bent alleen, maar toch in dezelfde wereld als talloze anderen.

Een boek als hype, ik hou er wel van. Nu krijgt Nederland Leest elk jaar veel aandacht in de media, maar een hype is het nog niet geworden. Eigenlijk zouden de boeken - naar analogie van de piano's tijdens het project Play me I'm Yours van Incubate- als ondertitel moeten hebben: Read me, I'm Yours...Op je eigen manier, in je eigen tijd, maar toch samen.

Campert leent zich hier goed voor. Laten we een maand lang teruggaan naar de sixties en woorden gebruiken als hooggehakt, kortgerokt en Marry-you-Anna en vooral veel samen vélozoveren, meteorologiseren en konkluwederen over het boek.


(Bijke)